Deze avond heb ik weer opgepast en hoewel ik maar 6 uur heb gewerkt, van 18:00 uur tot 00:00 uur, was ik deze keer wel moe. Mijn oppaskindje had last van haar tandjes en moest veel huilen dus had ze veel afleiding nodig. Ik heb filmpjes met haar gekeken, veel rondgerend, met knuffels gespeeld en haar mee naar buiten genomen zodat ze op een parkeerplaats rondjes kon fietsen op haar driewieler en vlinders kon kijken.
Toen ze eenmaal genoeg te doen had, vergat ze dat ze pijn had en kon ze weer vrolijk rondrennen en lachen. Wel kost dat natuurlijk heel veel energie om zo’n klein meisje rustig te krijgen, dus was ik wel moe aan het eind van de avond toen ik weer terug naar huis fietste.
Het lijkt me wel lastig om de ramadan te doen als je een volledige werkweek werkt. Ik weet dat veel mensen dat wel doen, omdat ze simpelweg geen keuze hebben, maar ik kan me voorstellen dat je daar heel moe van wordt. Vooral als je heel intensief werk doet of buiten werkt met hoge temperaturen.
Ook hoor ik van mensen dat hun collega’s vaak niet goed begrijpen wat de ramadan inhoud, of dat dezelfde mensen ieder jaar dezelfde vragen stellen. Ik kan me voorstellen dat het vervelend is om ieder jaar dezelfde antwoorden te moeten geven als er toch niet echt wordt geluisterd. En ik ben er inmiddels achter dat heel veel mensen de vraag “Maar mag je dan ook geen water?” krijgen. Ik doe natuurlijk voor het eerst mee, maar deze vraag is ook voor mij nu al heel herkenbaar. Evenals de grap “Zal ik de gordijnen even dichtdoen, je mag toch eten als het donker is?”
Dit bericht is door Marieke geschreven op 2 augustus 2012. Leuke en aanmoedigende reacties zijn van harte welkom. In contact komen met Marieke? Neem contact met ons op via ons contactformulier.