Op een vroege zomermorgen, liep er een man over het strand. Hij keek om zich heen, naar de zee, het strand, de lucht en realiseerde zich de Almacht van Allah. Terwijl hij hier over nadacht, liep hij verder tot hij bij een stuk strand kwam, waar hij honderden zeesterren op het strand zag liggen. De zeesterren waren met de vloed vanuit de zee op het strand terechtgekomen en niet teruggenomen door de zee.
Het strand was nog nat en de zeesterren leefden nog, maar het beloofde een warme dag te worden en de man was bang dat de zeesterren zouden uitdrogen voordat een nieuwe vloed zich aan zou dienen. De man bedacht zich geen moment en begon de zeesterren naar het water terug te brengen, één voor één.
Een voorbijganger kwam voorbij en keek toe terwijl de man de zeesterren terug naar zee bracht. De voorbijganger vond het nutteloos wat de man aan het doen was en zei na even toegekeken te hebben:
“Wat ben je aan het doen? Er zijn wel honderden zeesterren, die kun je echt niet allemaal redden. Wat maakt het voor verschil?”
De man antwoordde niet, maar pakte nog een zeester en bracht deze naar het water. Toen hij hem in het water gelegd had, zei hij:
“Het maakt verschil voor deze zeester.”
Trek lering uit dit verhaal
We zijn snel geneigd om te denken dat we niks hoeven te doen, omdat we toch niks voor de wereld kunnen betekenen. We denken dat onze daden in deze grote wereld geen verschil uitmaken. We zeggen dan ook vaak: “Alsof we de wereld kunnen veranderen…” of “Alsof het uitmaakt als ik in mijn eentje…” Maar zoals we in dit verhaal hebben kunnen zien, maakt het wel degelijk verschil uit. Zelfs al zouden we maar één iemand kunnen helpen, dan maakt dat alsnog verschil uitmaken voor die ene persoon. En misschien zelfs ook voor jezelf, want misschien is die ene handeling die je verricht hebt, wel de sleutel die jou naar het Paradijs brengt.
Verkijk je niet op het kleine, denk niet dat het nutteloos is om zelf het goede te doen, zelfs al doet niemand het, want het kan wel degelijk verschil uitmaken. Kijk naar onze geliefde Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) en neem een voorbeeld aan hem. Toen Allah hem opdroeg de islam te verspreiden, was hij alleen. Niemand was bij hem toen Jibriel (vrede zij met hem) bij hem kwam. Maar ondanks dat Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) zich bewust was van deze moeilijke taak, dacht hij niet: “Alsof het verschil uitmaakt als ik de mensen oproep…”
Nee, integendeel: hij richtte zich tot zijn nabije omgeving en riep hen op tot de islam en mensen accepteerden de oproep. Hij begon klein, bij zijn omgeving en richtte zich pas later tot meer en meer mensen. Uiteindelijk is het aantal moslims uitgegroeid tot miljoenen aantallen en verspreid de islam zich tot de dag van vandaag nog altijd verder over de wereld heen.
Denk dus nooit dat je daden geen zin hebben, want zelfs al lijkt het niks, het heeft zin. Een betere wereld begint bij jezelf en bij je omgeving. Richt je tot hen en richt je op de kleine goede daden die je goed en makkelijk vol kunt houden. Het lijkt misschien nutteloos op het eerste gezicht, maar dat is niet zo. Zelfs al help je in je hele leven maar één persoon, dan heeft het toch verschil uitgemaakt.
En herinner je de woorden van onze Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) die vermeld staan in sahih Muslim en overgeleverd zijn door Aisha (moge Allah tevreden met haar zijn):
“De meest geliefde daad bij Allah is de aanhoudende daad, zelfs al is het maar weinig.”