Vasten zonder intentie om te vasten
Vraag
Soms vast ik zonder een intentie gemaakt te hebben toen ik begon met vasten. Is het een voorwaarde dat iemand iedere dag een intentie aanneemt voor het vasten of volstaat het om een intentie te maken aan het begin van de maand?
Antwoord
Vasten en andere daden van aanbidding behoren tot de daden waar een intentie aan voorafgegaan dient te zijn. De Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) heeft gezegd:
“Handelingen worden bepaald door hun intentie en ieder zal dat krijgen wat met zijn intentie samenhangt.”
En in een andere overlevering:
“Er is geen handeling zonder intentie.”
Het is verplicht voor het vasten in de Ramadan om de intentie tijdens de nacht voor de dag waarop gevast zal worden, aan te nemen, vóór het begin van Fajr. Uit het opstaan van een moslim in de laatste deel van de nacht om suhur te eten, blijkt de aanwezigheid van de intentie. Het is dus niet nodig dat iemand de intentie kenbaar maakt door de intentie uit te spreken, zeggende: “Ik heb de intentie om te vasten.” Dit is een innovatie en is niet toegestaan.
De intentie voor de Ramadan dient iedere dag gemaakt te worden in de nacht die voorafgaat aan de dag waarop gevast zal worden. Dit omdat iedere dag een aparte daad van aanbidding is en daarvoor is een intentie vereist. En de intentie voor het vasten dient dus in het hart gemaakt te worden, tijdens de nacht.
Wanneer iemand de intentie in de nacht maakt, waarna hij gaat slapen zonder wakker te worden voor Fajr, dan is zijn vasten geldig vanwege de intentie die gemaakt is in de nacht.
Bron
Sheikh Ibn Fowzaan
Fataawa Ramadhaan – deel 1, pagina 162, Fatwa nummer 95;
Al-Muntaqaa min Fataawa Sheikh Saalih Ibn Fowzaan – Volume 1, Page 33